วันอาทิตย์ที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2559

"ทำบุญแล้ว...ชีวิตท่านดีขึ้นอย่างไร"


ผมได้มีโอกาสทำบุญครบ ทั้ง 3 อย่าง
คือให้ทานด้วยทรัพย์สิ่งของ  
รักษาศีลเป็นปกติ 
เจริญภาวนาสม่ำเสมอเป็นประจำ
    
ทำบุญแบบนี้มาตั้งแต่หนุ่ม
ตอนนี้โตเป็นผู้ใหญ่ทำงานแล้ว   
ยังไม่เคยมีปัญหาอะไรเลย 
 
ทรัพย์ไม่เคยขาด คือไม่เคยไม่มีเงินใช้ 
ผมไม่ใช่คนรวยนะครับ  
เริ่มชีวิตด้วยปริญญาใบเดียว กับ ทาน ศีล ภาวนา 


 เป็นที่รักของคนใกล้ชิด 
 เวลาไปอยู่ที่ไหนกับใคร  
เขามักชวนให้อยู่ด้วย
(คงไม่ใช่เพราะเป็นมารยาทมั่งครับ)   

ผมคิดว่าทุกคนมีทุกข์อยู่แล้ว  
จากการดำเนินชีวิต 
ผมไม่ควรจะไปเพิ่มความทุกข์ให้กับคนอื่นอีก  
คิดอย่างนี้ก็เลยระวังการพูด การกระทำ 
ไม่ค่อยบ่นว่าใคร เพราะรู้สึกเกรงใจคนอื่นเสมอ  
ไม่อยากให้คนอื่นเขาเดือดร้อน   



คนอื่นว่าผมเป็นคนโลกสวย  
โลกของผมก็สวยจริง ๆ ครับ   
ผมเคยอ่านหนังสือธรรมะ
เรื่อง "คิริมานนทสูตร " ในนั้นมีกล่าวอยู่ว่า 
"ภพหน้าจะเป็นอย่างไร ก็ให้ดูชีวิตในภพนี้ " 
หากเรายังทุกข์ร้อนอยู่ไม่รู้จักดับทุกข์  
ภพต่อไปสุคติไม่เป็นที่หวัง  

พอรู้อย่างนี้ ผมก็ต้องจัดการกับชีวิตตัวเอง
ปัจจุบันผมมีความสงบสุข  
อยู่ด้วยบุญกริยาวัตถุ ข้างต้น 


                                                                                                บุญโดยเหตุ คือ ทาน ศีล ภาวนา                                                                บุญโดยผล  คือ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข      
 

วันศุกร์ที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2559

"ฉันมาวัดพระธรรมกายแล้วชีวิตดีขึ้นอย่างไร"


                         
   
                            ผมจำได้ว่า ก่อนมาวัดพระธรรมกาย
                                      ผมไม่รู้ว่าศีลคืออะไร?                             

                                พระอาจารย์ให้อาราธนาขอศีล 
                          ผมถามพระอาจารย์ว่าศีลคืออะไร?ครับ    
                                  พระอาจารย์ก็อธิบายให้ฟัง 

    

           ตั้งแต่นั้น ผมเลยเป็นคนถือศีล และเพราะตั้งใจถือศีลนี้เอง 
            ทำให้ผมเป็นคนไม่ดื่มเหล้าไม่สูบบุหรี่ไม่เที่ยวกลางคืน   
               ชีวิตครอบครัวและชีวิตการทำงานดีขึ้นมากเลยครับ    



                              และเมื่อมีโอกาสเข้ามาบวช 
                       ผมมีโอกาสในการปฏิบัติธรรมเพิ่มขึ้น  
                   รู้ว่าการทำสมาธิเป็นการพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นอีก   
                เข้าใจเป้าหมายชีวิต   ดำเนินชีวิตอยู่ในศีลในธรรม 


                   ทุกวันนี้ผมมีความสุขและสนุกบุญบันเทิงครับ




วันอาทิตย์ที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2559

ผมมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกได้อย่างไร?

         
              วันนั้นหลังสอบไฟนอลเสร็จ   มานั่งเล่นอยู่ข้างหลังตึกยูเนียน
"มานิต"  เพื่อนสนิทเดินเข้ามาชวน "เราไปธุดงค์กันไหม? "
              ผมไม่เคยได้ยินคำว่า"ธุดงค์" มาก่อนเลย
"มานิต" อธิบายให้ฟังว่าไปปฏิบัติธรรมไปอยู่กลด
              ผมยิ่งงงไปใหญ่เลย  ไปอยู่กลดเป็นยังไง?
"มานิต" อธิบายต่อว่า  "ก็ไปนอนในมุ้งที่กางใต้ร่ม"
              ผมกับนึกไปถึงว่าคงไปอยู่ในป่า    นึกแล้วกลัว  
"มานิต" บอกต่อ   "ไปเถอะสนุกดี "   และคงเพราะ
"มานิต"  เป็นเพื่อนที่มักชวนผมไปทำอะไรดี ๆที่
              ผมไม่เคยทำ   เช่น  สมัครเป็นนักดุริยางค์ของคณะตอนปีหนึ่ง
                                             ชวนไปเป็นนักร้องประสานเสียงตอนปีสอง
                                              ล้วนเป็นเรื่องสนุกและเป็นประสบการณ์ดี ๆ ทั้งนั้น                
             ผมเลยรับปาก "ไปก็ได้ "

        กลับถึงบ้านไปขออนุญาต  "เตี่ย"    "ผมขอไปธุดงค์นะ"  
 "เตี่ย"  ก็ไม่รู้ว่าธุดงค์เป็นยังไง?    แต่ท่านก็อนุญาตให้ไปอย่างง่ายๆ  เพราะคงเห็นว่า
             ผมเป็นเด็กดี    เลยได้มาวัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรก

สมัยนั้นเขาเรียกว่า "ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม"

  ชีวิตใหม่ของผมเริ่มต้นตั้งแต่วันนั้นครับ

ผมขอบคุณ "มานิต" เพื่อนที่แสนดี

วันเสาร์ที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2559

"ท่านประทับใจอะไรในวันพระธรรมกาย"


"พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย"

เป็นสิ่งแรกที่ผมประทับใจ และประทับใจมากที่สุด
ในหลายสิ่งที่มีอยู่ในวัดพระธรรมกาย  
"พระเดชพระคุณหลวงพ่อ"  ถือว่าเป็นแก่นเป็นจิตวิณญาณของวัดพระธรรมกาย 

"ธรรมะปฏิบัติ"  

พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย 
เพียรสั่งสอนแนะนำอย่างสม่ำเสมอ ต่อเนื่องมิได้ขาดแม้วันเดียว 
ก็เพื่อการเข้าถึง "พระธรรมกาย"  ภายในตัว อันเป็นแก่นสารของชีวิต
 
 "สานุศิษย์ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย"

"พระภิกษุสงฆ์"  "อุบาสก" "อุบาสิกา" บุคคลากรทุกๆคน ที่ทำงานในวัด 
สาธุชนผู้นำบุญ เหล่ากัลยาณมิตร   บุคคลทั่วไปทุกๆท่าน
ที่ได้มามีส่วนในการสร้างบารมี ณ  วัดพระธรรมกายแห่งนี้  
เป็นผู้ประพฤติปฏิบัติตนเยี่ยงอย่าง  "นักสร้างบารมี" 
มีความเสียสละ มีความทุ่มเททั้งกำลังกาย กำลังใจ กำลังสติปัญญา 
เพื่อช่วยเผยแผ่ธรรมะ เข้าสู่ใจของมหาชนทั่วทั้งโลก

ประทับใจมากจนทำให้ผม  อยากเป็นส่วนหนึ่งของวัดพระธรรมกาย  ฯ



วันพุธที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2559

ท่านมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกอย่างไร?

ผมมา วัดพระธรรมกาย " ครั้งแรกอย่างไรหรือครับ

เป็นเวลาช่วงใกล้สอบปลายปีการศึกษา
ผมกับเพื่อนๆไปดูหนังสือกัน ที่บ้านของ  "มานิต"   ทั้งกินทั้งนอน ด้วย
คุณพ่อคุณแม่ของ"มานิต"ท่านทั้งสองใจดีมาก  (ท่านเป็นลูกศิษย์วัดพระธรรมกายอยู่แล้วครับ)

ระหว่างพักจากการดูหนังสือ ซึ่งเป็นเวลาช่วงค่ำ
"คุณแม่"  ของ "มานิต"  กำลัง เปิดทีวีดูอยู่  ดูเหมือนว่าเป็นรายการธรรมะ  มีพระมาพูดธรรมะ
"คุณแม่"ของ"มานิต" บอกว่านี่เป็นรายการทีวีของ "วัดพระธรรมกาย "
ชื่อรายการว่า "โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา" 
คุณแม่แนะนำว่าพระที่กำลังพูดธรรมะอยู่นี้คือหลวงพ่อธัมมชโย 
ท่านเป็นเจ้าอาวาสของ "วัดพระธรรมกาย"    
 กำลังเล่าเรือ่งธรรมะให้สาธุชนฟัง   น่าสนใจนะท่านเชิญชวน

ผมได้สังเกตุเห็นว่า  "หลวงพ่อธัมมชโย"   มีใบหน้าผ่องใสน่าเสื่อ่มใส
น้ำเสียงของ "หลวงพ่อธัมมชโย"  ก็กังวานไพเราะเสนาะหูน่าฟังมาก
หลวงพ่อธัมมชโยท่านอารมย์ดีมาก เห็นแล้วก็ชื่นใจสบายใจ

การเล่าธรรมะของ  "หลวงพ่อธัมมชโย"  เล่าได้สนุกดีและมีสาระ
 แล้วยังมีเพลงประกอบเป็นช่วง ๆ  ซึ่งบางเพลงก็เป็นเพลงที่คุ้นๆอยู่
แต่เนื้อหาในนั้นกับเป็นคำสอน  เป็นสิ่งแปลกใหม่และน่าสนใจสำหรับผมมาก

ผมรู้สึกสนุกและชื่นชอบรายการนี้ขึ้นมาทันที
ผมเลยหาโอกาสมาดู   "หลวงพ่อธัมมชโย"  แทบทุกวัน
ดูจบแล้วก็กลับไปอ่านหนังสือต่อ
รู้สึกสบายใจบอกไม่ถูก
เหมือนอ่านหนังสือได้ดีขึ้น  ก็บอกไม่ถูกอีกเหมือนกัน

หลังจากสอบเสร็จแล้ว   ผมเดินไปสโมสรนักศึกษา ฯ
มีพี่ๆที่ชมรมพุทธศาสน์ของมหาลัยฯ   ได้เอาใบประกาศมาแจก
เชิญชวนให้มาอุปสมบทภาคฤดูร้อน ณ "วัดพระธรรมกาย "

ผมเกิดความสนใจขึ้นมาทันทีเลยครับ
เพราะผมมีความประทับใจใคร่อยากรู้จัก " วัดพระธรรมกาย และ หลวงพ่อธัมมชโย "
ผมรีบไปหา "มานิต" และเพื่อนๆ  เพื่อจะชวนไปบวชที่  "วัดพระธรรมกาย"  ด้วยกัน

สรุปว่า   "ผมกับมานิต" เพียงเราสองคนที่คุณพ่อคุณแม่อนุญาต
ให้ไปอบรมธรรมทายาทและอุปสมบทที่วัดพระธรรมกาย
  
ผมกับมานิต เตรียมตัวเดินทางมาวัดพระธรรมกาย ซึ่งอยู่ที่จังหวัดปทุมธานี
โดยมีรถบัสจากมหาวิทยาลัยฯมาส่งถึง  "วัดพระธรรมกาย"   เลยครับ  

นี่หล่ะครับ ที่ผมได้มา"วัดพระธรรมกาย "   ครั้งแรก ก็เพราะ
"รายการธรรมะของวัดพระธรรมกาย และ หลวงพ่อธัมมชโย" ครับ



ผมมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกอย่างไร?


ยากจริง ๆ สำหรับการเขียนครั้งแรก
ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไง? เขียนอะไร?  แบบไหน?
แต่พอได้เริ่มลงมือเขียน  เรื่องแรก "ผมมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกได้อย่างไร?"
รู้สึกว่าไม่ยากอย่างที่คิด  เป็นเพราะมีหัวข้อตั้งไว้ให้เป็นแนวทาง
และสิ่งที่เขียนเกิดขึ้นจริง และประทับอยู่ในความทรงจำ
หลังจากเขียนเรื่องของตัวเองเสร็จ  ก็อยากเขียนเพิ่มขึ้นอีก  

ระหว่างเดินทางเลยลองถาม  "เฉลิม"  ซึ่งเป็นสารถีว่า  
 "คุณมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกได้อย่างไร?"  
ไม่เคยรู้เรื่องของเขาเลย อยู่ด้วยกันมาตั้งนาน

"เฉลิม"เล่าว่า  "ตอนนั้นเขาทำงานเป็นกระเป๋ารถ ของบริษัทสมบัติทัวร์
ซึ่งได้เข้ามารับส่งสาธุชน  เดินจากวัดพระธรรมกายไปปฏิบัติธรรม
 ณ ศูนย์ปฏิบัติธรรมพนาวัฒน์ จังหวัดเชียงใหม่

ครั้งแรกที่ได้เห็นวัด  รู้สึกว่าวัดใหญ่โตมาก  ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนเลย
เกิดความอยากบวช  ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นชาวกระเหรี่ยง    ส่วนใหญ่นับถือผี
แต่ก็อยากบวช  

ในที่สุดก็ได้มาบวช 1 พรรษา   รุ่นแสนรูปทั่วไทยครั้งที่ 1
หลังจากลาสิกขาแล้ว เลยหาโอกาสมาทำงานในวัดพระธรรมกาย
เพราะเกิดศรัทธาพระพุทธศาสนา